Stel nu: je hebt jarenlang gespeurd naar De rechtvaardige rechters, nachten heb je wakker gelegen, de ingewikkeldste berekeningen heb je gemaakt en uiteindelijk ben je er met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid achter gekomen waar het vermiste Lam Gods-paneel precies verborgen zit. Dan sla je deze week beter P-Magazine niet open. Want wat zegt minister Anciaux daar? Dat het "fantastisch" is "dat de zoektocht zoveel jaren na de diefstal nog altijd doorgaat". Zo fantastisch vindt de minister het dat hij meteen zijn portefeuille bovenhaalt. "Stel dat er een plausibele hypothese is, dat er opzoekingskosten worden gedaan en dat het paneel wordt teruggevonden, dan betalen wij 20.000 euro van de bewezen kosten terug!"
20.000 euro, alstublieft. Het Lam Gods, een van de grootste Vlaamse kunstschatten, van over de hele wereld komt men naar Gent om het verbluffende meesterwerk van de gebroeders Van Eyck te bewonderen, het is zelfs deels eigendom van de overheid. En dan betaalt diezelfde overheid slechts 20.000 euro voor wie de meer dan zeventig jaar oude verminking ongedaan maakt. In de VS loofde het FBI deze week meteen 50.000 dollar uit voor wie de tip levert die naar een gestolen Goya leidt. Je hoeft er niet eens voor uit je zetel te komen - en Goya is niet eens een Amerikaan.
En opgelet, de 20.000 euro van Anciaux is niet eens een vindersloon, het is een kostenvergoeding. Nochtans weet de Vlaamse overheid als geen ander hoe duur de zoektocht naar De rechtvaardige rechters is. In de jaren negentig financierde het een zoektocht in de Gentse Sint-Baafskathedraal op aangeven van de gepensioneerde politiecommissaris Karel Mortier, de éminence grise in deze zaak. Omdat er hoogtechnologische appartatuur aan te pas kwam, liep de rekening snel op: 2.500 euro per dag. Dus werd alleen het doksaal onderzocht, terwijl Mortier ervan overtuigd is dat er nog andere plaatsen in de kathedraal zijn waar nooit gezocht is. Waarom kamt men bijvoorbeeld eens niet de hele kathedraal uit, dan hebben we tenminste de zekerheid dat het paneel daar niet zit, ook dat is een stap in de richting van een oplossing beschouwd.
Maar die stap zet de Vlaamse regering niet meer. Er wordt alleen nog betaald als het paneel gevonden wordt. En de Vlaamse overheid gaat zeker niet zelf zoeken. Ze heeft de fantastische speurtocht naar De rechtvaardige rechters definitief geprivatiseerd. De privéspeurder moet alle risico's dan maar zelf dragen. Wie het weet zitten, is gewaarschuwd.
(gepubliceerd in De Morgen, 15 november 2006)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten